Welkom op de fotowebsite van Richard Verbree. Ik ben al weer vele jaren geleden écht begonnen met fotograferen. Dat was toen de eerste "betaalbare" digitale spiegelreflex camera van Canon uit kwam; de EOS 300d. Ik was meteen verslingerd. Ik begon met de kitlens (EF-S 18-55mm, toen nog zonder IS) die echt leuke foto's maakte. Je moet je realiseren dat in de tijd de meeste mensen een compactcamera hadden en die hadden shutterlaaaaaaaaaaag. Oftewel, je drukt af en na 2 seconden maakt hij een foto. Tegenwoordig is dat wel anders. 

Gelukkig heb je daar met een spiegelreflex nooit last van, dus ik durfde het wel aan om mijn camera mee te nemen naar Spa Francorchamps om de Formule 1 te kijken. En fotograferen natuurlijk. Het viel niet tegen. Nou is dit sowieso een foto van een exemplaar uit de gaafste renstal uit de formule 1 historie, dus daar kan weinig mis mee zijn natuurlijk. (Voor de niet kenners; ik heb het over Jordan Grand Prix)

 Voor een mooie reis naar Zuid Afrika in 2005 kocht ik mijn eerste telelens. Omdat ik nog niet wist of ik een dure telelens wel waard was, kocht ik een goedkopere Sigma EF70-300 F1:3.5-5.6 APO. Voor het geld (ik meen ergens rond de 250 euro) echt een leuke lens, met zelfs een macro schakelaar. Niet dat ik die ook gebruikt heb, maar leuk was het wel. De lens viel zeker niet tegen tijdens deze reis. Voldoende bereik en ik kon het er allemaal aardig naar het zin op krijgen.  

Voor de lol kocht ik later ook de plastic fantastic EF 50mm F1:1.8 II er bij. Die kostte mij toen nog geen 100 euro, maar je hebt wel een enorm lichtsterk objectief er bij, waarmee je lekker kunt expirimenteren met beperkte scherptediepte. Nadruk op kúnnen natuurlijk.... 

Hoewel de Sigma 70-300 goed beviel, had hij toch wel een belangrijk nadeel; hij was traag (en luidruchtig) met scherpstellen. Op zich geen drama, maar voor het fotograferen van snel bewegende en beweeglijke dieren is dat wel lastig. Dus moest er een snellere lens komen. De keuze viel uiteindelijk op de Canon EF 70-200 F1:4 L. Deze stond toen bekend als een van de scherpste objectieven die er te krijgen was bij Canon. Daar was geen woord van gelogen. Daarnaast is het ook nog eens een supersnelle jongen met scherpstellen en fluisterstil. Wel een wat korter bereik natuurlijk, maar dat kun je compenseren met een 1,4 converter. Die kwam daarna inderdaad ook op de plank te liggen. 

Het telewerk was toch echt wel de grootste hobby, dus er moesten al snel meer millimeters bij komen. De Canon 100-400mm deed zijn intrede bij Richards-Foto's. Alles is relatief zo zal straks wel blijken, maar wat een rioolbuis met glas was dat! En dat is natuurlijk positief bedoeld. Zalig objectief, goed bereik, niet te zwaar en natuurlijk een fijne Image Stabalizer. Ook het groothoekglas kreeg een upgrade. In die tijd was net de EF-S 17-85 IS uit. Mooi groot bereik, goede reviews en een fijn objectief in de hand. 

Inmiddels was qua werkwijze het fotograferen in RAW wel echt de standaard bij mij. Maar ja, dat houdt in dat foto's veel groter zijn qua formaat dan JPEG. Dus geheugenkaartjes zijn al snel vol en de buffer ook. Na 4 foto's had de camera echt even adempauze nodig om alles op de kaart weg te schrijven. Die tekortkoming kwam heel duidelijk aan het licht tijdens de Grand Prix van Hongarije in 2006. Ondanks die tekortkoming wisten de 300d en de 100-400 lens een paar leuke plaatjes te schieten. Leuk detail; dit was de eerste race die Jenson Button wist te winnen.  

Na Hongarije kwam er dus een andere camera. Omdat er al het nodige was geïnvesteerd in kwaliteitsglas, was wel duidelijk dat het een Canon moest worden. De uiteindelijke keuze viel op de 5d. Met zijn full frame sensor wel even wennen, vooral de grotere dynamische range en het medogenloos afstraffen van goedkoop glas vielen op. Ondanks dat zou het toch nog aardig wat jaartjes duren voor er kwalitatief hoogwaardig groothoek glas zou komen.... De 300d werd verkocht samen met de EF-S lenzen die er bij pasten. 

In 2007 gingen wij op vakantie naar Zuidelijk Afrika (Zuid Afrika, Botswana, Zambia en Namibië) en toen werd duidelijk dat vrouwlief fotografie ook wel leuk vond. Dat wil zeggen, ze weet echt heel leuke plaatjes te schieten, zonder dat ze het in de gaten heeft. Welke toppertjes op mijn site van haar afkomstig zijn ga ik natuurlijk niet vertellen.... 

Maar ja, vrouwlief vond fotografie ook leuk, er was maar 1 camera en ik geef die niet graag uit handen, dus samen 1 camera gebruiken, dat ging hem niet worden. Jammer dat de 300d met alle spullen net verkocht was natuurlijk, dus op zoek naar iets anders. Het werd een mooie 2e hands EOS 20d. Alle objectieven konden op beide camera's gebruikt worden. Er gaan enkele jaren van rust op het fotografiefront voorbij, tot er weer een mooie reis naar Afrika in de planning stond in 2012, deze keer hoofdzakelijk Botswana. Dat zijn altijd mooie momenten om op fotografiegebied de zaakjes nog eens na te lopen en te upgraden waar nodig. Om kort te gaan; de 20d werd geupgrade naar een 7d. De 7d is echt een beul van een machine. Een hele hoge snelheid, grote buffer, goed AF systeem en hij lag zalig in de hand. We gingen dus op vakantie naar Botswana met de 5d, 7d, 70-200 en 100-400 (en nog een hoop andere zooi die niet gebruikt werd zoals het statief, 28-135, 50mm en 1.4 extender). We kwamen echt met prachtige foto's thuis, dat moet gezegd.  

Je zou zeggen, dan ben je wel een keer klaar. Maar zoals het iedere goed uit de hand gelopen hobby betaamd, hield het hier dus niet op. Voor 2015 stond de volgende superreis gepland, wederom naar Botswana, met uitstapjes naar Zimbabwe en Namibië. En deze keer moest er een "prime" objectief komen, zodat scherpstellen niet meer zou zorgen voor gemiste foto's. Na heel erg lang wikken en wegen (geloof mij, echt heel lang, dit was een proces van vele maanden) werd het uiteindelijk op aandringen van vrouwlief de Canon EF 500 F1:4 L IS USM. Ik zei al eerder dat alles subjectief is, want ineens was de 100-400 echt geen rioolpijp meer. Eerder zo'n blaaspijp van vroeger. De 500 F1:4 is namelijk echt de opperrioolbuis. Hij vraagt wel wat spieren om hem in de lucht te krijgen, maar als je daar eenmaal in getraind bent, is het echt hemel op aarde. De reis van 2015 heeft dan ook echt wel de nodige pareltjes opgeleverd. Deze keer geen fotootje, maar een link naar het album van deze reis. 

De laatste aanwinst is dan toch eindelijk kwaliteitsglas voor het normale werk; de 24-70 F1:4 L IS USM. Ook hier is lang gedacht of het niet toch die 2.8 variant moest worden, maar die is zó duur in vergelijking met de F4 en heeft ook geen IS. De F4 heeft nog een leuke gadget; de macrostand. Erg leuk. Net als die van de Sigma 70-300 APO, als je begrijpt wat ik bedoel...

Het mag duidelijk zijn, fotografie is al een paar jaar een uit de hand gelopen hobby van mij en inmiddels heb ik vrouwlief er ook aardig in mee gekregen. De voorkeur gaat uit naar natuur en wildfotografie, bij voorkeur in Botswana. Daarnaast natuurlijk ook Formule 1 en enigzins noodgedwongen ook paarden. Ik deel graag mijn foto`s met anderen, dus vanzelfsprekend moest er ook een keer een eigen website komen. En dan bij voorkeur een website waarmee wij gemakkelijk ook onze reisverhalen konden delen. Kortom een site waar je kunt genieten van fotos en verhalen. 

Op dit moment maak ik gebruik van de volgende apparatuur:

CAMERA'S
Canon EOS 5d Mk I
CANON EOS 7d Mk I
OBJECTIEVEN
CANON EF 500MM F1:4 L IS USM
CANON EF 100-400MM F1:4.5-5.6 L IS
CANON EF 7-200MM F1:4 L
CANON EF 50MM F1.8 II
CANON EF 24-70 F1:4 L IS USM